استان چهارمحال و بختياري با مساحت ۱۶،۵۳۲ كيلومتر مربع در جنوب غربي كشور بين ۳۱ درجه و ۹ دقيقه تا ۳۲ درجه و ۴۸ دقيقه عرض شمالي و ۴۹ درجه و ۲۸ دقيقه تا ۵۱ درجه و ۲۵ دقيقه طول شرقي در مركز رشته كوههاي زاگرس قرار دارد.
اين استان از شمال و شرق به استان اصفهان، از غرب به استان خوزستان از جنوب به استان كهگيلويه و بوير احمد و از شمال غرب به استان لرستان محدود است.
مركز اين استان، شهركرد در ارتفاع ۲۰۶۶ متري از سطح دريا قرار دارد كه مرتفعترين شهر در بين مراكز استاني بوده و به همين سبب اين استان به بام ايران شهرت يافته است. اين منطقه داراي ۱ درصد از كل وسعت ايران مي باشد و با وجود مساحت كم، ۱۰ درصد از منابع آب كشور را در اختيار دارد.
چهارمحال و بختياري تا قبل از سال ۱۳۳۲ در قالب شهرستان شهركرد و بختياري از شهرستانهاي استان اصفهان يكي از استانهاي ۱۰ گانه آن زمان محسوب مي شد. در همين سال با توجه به ويژگي هاي متمايز اقتصادي، سياسي و اجتماعي حاكم بر منطقه از استان اصفهان منتزع و به عنوان فرمانداري مستقل چهارمحال و بختياري در تقسيمات كشور قرار گرفت.

در سال ۱۳۳۷ اين فرمانداري به فرمانداري كل و سپس در سال ۱۳۵۲ طبق مصوبه وزيران به استانداري ارتقاع يافت.در حال حاضر اين استان با جمعيتي نزديك به ۹۰۰،۰۰۰ نفر، داراي ۷ شهرستان به نامهاي اردل، بروجن، فارسان، شهركرد، لردگان، كوهرنگ وكيار، ۱۸بخش، ۳۱ شهر، ۳۹ دهستان و حدود ۱۰۰۰ آبادي است. استان چهارمحال و بختياري منطقه اي است كوهستاني كه تقريبا ۷۶% آن را كوهها و تپه ها و ۲۴% ديگر را دشت هاي آبرفتي و فلات ها تشكيل مي دهد. به علت ماهيت كوهستاني مرتفع و قرار گرفتن در مسير بادهاي مرطوب سيستم مديترانه اي و تخليه باد اين سامانه ها، استان داراي بارش نسبتا مناسبي مي باشد. قالبا در مناطق مرتفع بارش به صورت برف بوده و وجود ارتفاعات پوشيده از برف يكي از ويژگيهاي اقليمي و جاذبه هاي زمستاني اين استان است. مهمترين رشته كوه اين منطقه زردكوه بختياري است كه سخاوتمندانه رودخانه هاي بزرگ كارون و زاينده رود را به كشور هديه مي كند. وجود ۲۰ رودخانه دائمي به طول ۹۰۵ كيلومتر و چشمه هاي متعدد با گواراترين آبها بسان گردنبند پيروزه اي، زينت بخش استان بوده و با جريان در رگهاي آبي كشور، طراوت، آباداني و حيات را در مسير كوچ خود به استان هاي ديگر ارمغان مي برد.
در كنار جاذبه هاي متعدد تاريخي و فرهنگي، نظير ابنيه تاريخي، محوطه ها و آثار باستاني فرهنگ عشايري، بزرگان فرهنگ و هنر استان، دامنه هاي زاگرس نيز گنجينه اي از طبيعت فراروي ما گذاشته ، مناظر بديع و زيبا، تا بدانجا كه چهارمحال و بختياري را بهشت طبيعت دوستان و گردشگران ناميده اند.چشمه ها و رودخانه ها، دشت لاله هاي واژگون و مناطق حفاظت شده و شكار ممنوع بسياري نظيز قيصري، شيدا،هلن،سبزكوه، تنگ صياد و جنگل هاي بلوط، يا همان طلاي سبز زاگرس، كه تنوع بالغ بر ۹۲۳ گونه گياهي با ارزش ۲۹۴ گونه جانوري و چشم اندازهاي كم نظير را در خود جاي داده اند، تنها بخشي كوچك از اين بهشت به شمار مي آيد.

                                            لاله های واژگون (کوهرنگ)

                                      چشمه های دیمه (کوهرنگ)

                      مراسم چوب بازی نمایشی ، در عروسی های ایل بختیاری

                                  چشمه پیر غار ( ده چشمه فارسان)